BILGI degerlidir(amelle)

Huzurlu Aile İçin Tavsiyeler

Hayat boyunca hep huzuru arar ve huzurun peşinden koşarız. Bazen onu yakalar, bazen de tam yakalamışken elimizden kaçırırız. Aile hayatımızdan iş hayatımıza kadar bu mücadeleyi hayatımızın sonuna kadar devam ettiririz. İş hayatımızdan daha ziyade aile hayatımızdaki huzurumuz çok önemli. Çünkü aile, toplumun yapı taşıdır. Huzurlu bir aile, aynı zamanda huzurlu bir toplumun temelini teşkil ediyor.Peki "Huzurlu bir aile yapısı için nelere dikkat etmeliyiz" diyorsanız işte size birkaç tavsiye:
Anne-baba, birbirlerine karşı hak ve vazifelerinde, münasebet ve davranışlarında tam açıklık ve uyum içinde bulunmalıdırlar. Anne-babanın, birbirlerine karşı her olumlu tutum ve davranışı, çocukların irfan dağarcığına atılmış eşsiz bir elmas mahiyetindedir. Mevsimi geldiği zaman çocuk, dağarcığı açar, elması çıkarır ve değerlendirir. Aksine, anne-babanın her huysuzluğu da, onları olumsuz tanıtan ve küçük gösteren siyah bir çizgi gibi kalır gider.
Aile fertleri, her halükârda bir reisin etrafında toplanmalı ve onu o haneye ait işlerde bir başvuru kaynağı kabul etmelidirler. Böyle bir davranış, yuvada itaat düşüncesinin yerleşmesine, birlik ve düzenin sağlanmasına yardımcı olur.
Evin reisi, bütün aile fertlerine ve bilhassa küçüklere karşı yumuşak, lütufkâr, onların hizmetinde ve onları sevindirecek davranışlar içinde bulunmalıdır. Reisin, kendine düşen sorumlulukları hakkıyla yerine getirmesi, ona karşı aile fertlerini yumuşatacağı gibi, onun idarî işlerini de bir hayli kolaylaştıracaktır.
Aile reisi, örf ve âdetler gereğince ve imkânları nispetinde, onlara hediyeler almalı ve alamadığı zaman da, neden almadığını, onların içinde herhangi bir kuşkuya meydan bırakmayacak şekilde izah etmelidir. Yoksa, onlardan bazılarının içinde büyüme kabiliyeti gösteren bu rahatsızlık, onulmaz bir ailevî hastalığa dönüşebilir.
Reisin, eve ait bazı işlerde hanımına ve çocuklarına yardımcı olması, her an aile içindeki ağırlığını koruması ve istikbalin yuvalarını kuracak olan çocuklara ders verilmesi bakımından oldukça önemlidir. Bu sebeple evin babası ev işlerinde elinden geldiği kadar eşine yardımcı olmalıdır.
Aile fertleri, birbirlerine karşı çok saygılı ve terbiyeli davranmalıdırlar. Böyle hareket, ister istemez çocuklara da tesir eder ve onların dışa karşı münasebetlerini seviyeli kılar. Bundan başka, sıra onlara geldiği zaman, onlar da, teşkil ettikleri hanelerde birbirlerine karşı kibar ve efendi olmaya çalışırlar.
Anne-babanın kendi anne ve babalarına karşı gösterecekleri saygı ve hürmet, çocuklar için en büyük terbiye dersi olacaktır. Bu sebeple anne-baba çocukları önünde kendi anne-babasına azami derecede saygı ve hürmet göstermelidir. Modern yuva, dede ve nineye kendi içinde barınma hakkı tanımadığı için, maalesef günümüzün çocukları bu noktada talihsiz ve nasipsiz sayılırlar.
Ailenin emniyet ve huzur verici olması, aile fertleri arasındaki karşılıklı his alış verişine bağlıdır. Büyükler, sevecek ve şefkat edecek; küçükler de hürmet ve saygıda bulunacaklardır. Anne-baba, hep sever ve şefkat eder; çocuk ise, daha çok bir vazife ve sorumluluk şuuru içinde, anne-babasına hürmetli ve saygılı olmaya çalışır. İnsanda hizmet ve vazife şuurunun gelişmesi, uzun egzersizlere bağlıdır. Çocuk, pek çok defa baba ve anneye nasıl itaat ve hürmet edilmesi lâzım geldiğini görmelidir ki, onu kavrasın, hazmetsin ve yaşayabilsin. Yoksa, pratiği olmayan telkinlerle beklenen neticeyi almak oldukça zordur.
Ali İhsan Er

03-03-2010